ต้นกำเนิดของการประมวลผลแร่ลอยน้ำและประวัติของระบบการใช้ยา

ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 มีครูโรงเรียนประถมหญิงชาวอเมริกันชื่อ Kelly Abbasser สามีของเธอเป็นช่างซ่อมเครื่องเชิงกลในเหมือง อยู่มาวันหนึ่งสามีของเธอนำ chalcopyrite กลับมา เธอต้องการให้เธอทำความสะอาดกระเป๋ามันและใช้เพื่อจุดประสงค์อื่น เธอพบว่าในระหว่างกระบวนการทำความสะอาดอนุภาคขนาดเล็กของ chalcopyrite สามารถยึดติดกับฟองสบู่และลอยอยู่บนน้ำในขณะที่ดินจมลงในถัง ในที่สุดการค้นพบโดยไม่ตั้งใจนี้เป็นที่มาของเทคโนโลยีใหม่ของการลอยและการประมวลผลแร่

กว่าร้อยปีที่ผ่านมาและเทคโนโลยีการลอยตัวได้รับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องและแอปพลิเคชันของมันได้กลายเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นเรื่อย ๆ จากสถิติพบว่า 90% ของแร่โลหะที่ไม่ได้เป็นเหล็กในโลกกำลังดำเนินการโดยการลอยตัว นอกจากนี้การลอยตัวยังใช้กันอย่างแพร่หลาย ใช้สำหรับการเรียงลำดับโลหะหายากโลหะมีค่าโลหะเหล็กที่ไม่ใช่โลหะถ่านหินและวัตถุดิบแร่อื่น ๆ

ในกระบวนการลอยตัวที่ทันสมัยการประยุกต์และการเพิ่มรีเอเจนต์การลอยตัวอย่างแม่นยำมีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากหลังการรักษาด้วยรีเอเจนต์การลอยน้ำการลอยตัวของแร่ธาตุสามารถเปลี่ยนแปลงได้ วัตถุประสงค์ของการประมวลผลแร่

ประวัติการพัฒนาของระบบการเพิ่มตัวแทนการประมวลผลแร่

ก่อนการประดิษฐ์ของวงจรลอจิกโรงงานลอยตัวครั้งแรกใช้การเติมสารเคมีด้วยตนเอง อาศัยประสบการณ์ส่วนตัวของคนงานลอยน้ำการเปิดวาล์วเคมีได้รับการปรับด้วยตนเองเพื่อปรับอัตราการไหลของสารเคมีลอย

ในปี 1960 ในขณะที่เทคโนโลยีมอเตอร์ครบกำหนดวิศวกรอนุรักษ์น้ำอเมริกัน Asses Andruos ใช้หลักการของ Waterwheel เพื่อประดิษฐ์เครื่องจ่ายยาประเภทตัก โดยการเปลี่ยนปริมาณและจำนวนของสกูปบนแผ่นสกูปปริมาณยาที่เพิ่มเข้ามาสามารถเปลี่ยนแปลงได้ ไหล.

แต่เพียงแค่ควบคุมการไหลของสารเคมีลอยผ่านการหมุนนั้นยังไม่เพียงพอ หลังจากทศวรรษ 1970 ไมโครคอนโทรลเลอร์วงจรที่ฝังตัวทรานซิสเตอร์ (วงจรรวม) ถูกย้ายจากอุตสาหกรรมทหารไปยังการใช้งานพลเรือน การผลิตขนาดใหญ่ลดค่าใช้จ่ายเป็น 1/100 ในอดีตแจ็คจอห์นแคนาดาช่างเครื่องและผู้ที่ชื่นชอบอิเล็กทรอนิกส์ใช้เวลาว่างของเขาในการสร้างวงจรตรรกะแรกที่สามารถแปลงหน่วยการไหลให้เป็นสัญญาณสลับ ในการประชุมการแลกเปลี่ยนทางเทคนิควิศวกรชาวอเมริกันฟิชเชอร์ (ฟิชเชอร์) Taland ของ บริษัท วาล์วได้เรียนรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีการสลับการไหลของแจ็คจอห์นส์และนำไปใช้กับด้านการควบคุมวาล์วโดยการรับเทคโนโลยีที่ได้รับสิทธิบัตร

ทุกวันนี้ด้วยความนิยมของตัวควบคุมตรรกะที่ตั้งโปรแกรมได้ของ PLC (เป็นตัวแทนของซีเมนส์แบรนด์) ผู้คนสามารถสร้างระบบควบคุมการสลับวาล์วโซลินอยด์หลายจุดได้อย่างรวดเร็วด้วยความรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรมตรรกะระบบอัตโนมัติ ระบบดังกล่าวสามารถมีตัวเลือกการขุดจำนวนมากที่ใช้งานได้ โดยปกติแล้วเราจะเรียกมันว่า: เครื่องจ่ายยาโซลินอยด์วาล์ว (หรือเครื่องปริมาณแรงโน้มถ่วง)

ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 เทคโนโลยีการแปลงความถี่ได้ถูกนำไปใช้อย่างเต็มที่ในหลายอุตสาหกรรม การใช้หลักการแปลงความถี่เพื่อควบคุมปั๊มไดอะแฟรมเชิงกลสามารถควบคุมการไหลเวียนของยาที่มีความแม่นยำสูงกว่าระบบการใช้ยาก่อนหน้านี้ สิ่งนี้สามารถช่วยผู้จัดการของฉันลดค่าใช้จ่ายทางเคมีและค่าใช้จ่ายในการจัดการในระดับที่ดี

หลังจากทศวรรษ 1980 ปั๊มวัดแสงเริ่มเปลี่ยนไปสู่ตลาดอุตสาหกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านสารเคมีที่มีความแม่นยำและการบำบัดน้ำ เนื่องจากการออกแบบแบบดั้งเดิมของปั๊มวัดแสงคือการแก้ปัญหาการส่งมอบของเหลวมาตรฐานซ้ำ ๆ และแม่นยำทำให้ปั๊มวัดแสงมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมการประมวลผลแร่ ข้อบกพร่องของมันก็ถูกเปิดเผย ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือ: 1. ช่วงความแม่นยำของการไหลของเอาต์พุตที่ควบคุมได้นั้นมีขนาดเล็ก เมื่อมีการตั้งค่าจำนวนน้อยลงข้อผิดพลาดอาจสูงถึง 50% หรือมากกว่า 2. ไดอะแฟรมหลังจากการแตกยาจะรั่วไหล 3. อัตราการไหลถูกคำนวณทั้งหมดขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างความถี่มอเตอร์และปริมาตรหัวปั๊มแทนอัตราการไหลของการส่งมอบที่เกิดขึ้นจริง ในกระบวนการปรับอัตราการไหลอย่างต่อเนื่องข้อผิดพลาดการไหลออกจะเพิ่มขึ้น 4. การอุดตันของท่อจะทำให้หัวปั๊มระเบิดภายใต้ความกดดันและสารเคมีที่รั่วไหลออกมาจะทำให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม 5. น้ำยาลอยน้ำที่มีสิ่งสกปรกมากขึ้นจะทำให้วาล์วตรวจสอบหัวปั๊มจะอุดตันและล้มเหลว 6. มีวงจรควบคุมบายพาสภายนอกและท่อส่งข้อมูลมากมายทำให้การบำรุงรักษาและการติดตั้งมีความซับซ้อนมากขึ้น

นักฟิสิกส์ชาวอิตาลี Giovanni Battista Venturi ค้นพบเอฟเฟกต์ Venturi โดยใช้หลักการของเหลวของ Bernoulli จากนั้นคิดค้นท่อ Venturi ในปี 2013 วิลเบอร์ใช้หลักการ Venturi กับการส่งมอบรีเอเจนต์ลอยน้ำและคิดค้น VLB ระบบการจ่ายยา CNC (หมายเลขสิทธิบัตร ZL20140649261.1) ใช้น้ำแรงดันคงที่เป็นแรงผลักดันในการขับไดอะแฟรมเพื่อเพิ่มสารเคมี ระบบการใช้ยาถูกควบคุมโดยวงจรควบคุมตรรกะฟิล์มหนา มันถูกเรียกว่าเครื่องจ่ายยาอุทกพลศาสตร์