การปรับปรุงอัตราการกู้คืนการลอยตัวของแร่ทองควอตซ์

ในการได้รับผลประโยชน์ของแร่ทองคำชนิดควอตซ์ต่ำซัลเฟอร์การลอยอยู่ที่มักใช้เป็นวิธีการรับประโยชน์หลักสำหรับแร่ประเภทนี้ สำหรับแร่ธาตุประเภทนี้มักจะมีลักษณะเช่นการกระจายขนาดอนุภาคที่ไม่สม่ำเสมอความสัมพันธ์ทางชีวภาพที่ซับซ้อนระหว่างแร่ธาตุทองคำและแร่ธาตุอื่น ๆ เช่นไพไรต์ ฯลฯ ซึ่งทำให้ยากต่อการเลือกแร่ธาตุทองคำ ในฐานะที่เป็นโลหะมีค่าทั่วไปแร่ธาตุทองคำให้ความสนใจอย่างมากกับอัตราการกู้คืน ดังนั้นเมื่อเลือกแร่ทองคำประเภทควอตซ์วิธีการปรับปรุงอัตราการกู้คืนของแร่ธาตุทองคำจึงกลายเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องอย่างกว้างขวาง

เมื่อศึกษาปัญหานี้เราสามารถเริ่มต้นจากมุมหนึ่ง: ปรับระบบน้ำยาไหลหลั่งไหลในมุมมองของการฝังที่ซับซ้อนมากขึ้นและความสัมพันธ์ทางชีวภาพของแร่ธาตุทองคำในแร่

ปรับระบบรีเอเจนต์ Flotation

สำหรับกระบวนการลอยตัวการใช้น้ำยาหลอมเหลวส่งผลกระทบโดยตรงต่อการกู้คืนของแร่ ดังนั้นเพื่อปรับปรุงอัตราการกู้คืนการปรับระบบรีเอเจนต์การลอยตัวจึงเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ เมื่อเกล็ดแร่ทองคำควอตซ์, แซนเทตมักจะใช้เป็นนักสะสม สามารถใช้รีเอเจนต์อื่น ๆ เช่นยาดำได้ ในการผลิตจริง Xanthate คุณภาพสูงสามารถบรรลุเอฟเฟกต์การกู้คืนที่น่าประทับใจมากกว่าแซนท์เทตเกรดต่ำ ในโรงงานแต่งตัวแร่หลายแห่งมันยากที่จะรวบรวมแร่ทองคำโดยใช้ตัวสะสมเดียว ดังนั้นนักสะสมรวมจะถูกใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้น การรวมกันของตัวสะสมแบบผสมผสานที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ Butyl Xanthate และ Butyl Ammonium Black Medicine, Butyl Xanthate และ Amyl Xanthate ฯลฯ

นอกเหนือจากการปรับตัวสะสมแล้วการปรับตัวของตัวกระตุ้นและผู้กดขี่ยังสามารถปรับปรุงอัตราการกู้คืนทองคำได้ activators สามารถเพิ่มความเร็วในการลอยตัวและความสามารถในการลอยแร่ซึ่งจะเป็นการเพิ่มอัตราการกู้คืนทองคำ activators ที่ใช้ในการลอยของเหมืองทองคำควอตซ์ชนิด ได้แก่ คอปเปอร์ซัลเฟต, ตะกั่วไนเตรต, ตะกั่วซัลเฟต ฯลฯ ซึ่งคอปเปอร์ซัลเฟตมีผลชัดเจนมากขึ้น การเลือก depressants ส่วนใหญ่กำหนดเป้าหมาย arsenopyrite, carbonaceous, bauxite ฯลฯ เพื่อกำจัดผลกระทบของแร่ธาตุเหล่านี้ต่อการลอยของแร่ทองคำซึ่งจะเป็นการเพิ่มอัตราการกู้คืน depressants ที่ใช้กันทั่วไปในเหมืองทองคำประเภทนี้ ได้แก่ แก้วน้ำมะนาว ฯลฯ