วิธีใช้รีเอเจนต์การลอยน้ำในกระบวนการประมวลผลแร่อย่างถูกต้อง

ปัญหาของวิธีการใช้รีเอเจนต์การลอยน้ำอย่างถูกต้องคือปัญหาของวิธีการกำหนดระบบยาอย่างถูกต้องก่อนการลอยตัว ระบบยาหมายถึงประเภทของรีเอเจนต์ที่เพิ่มเข้ามาในระหว่างกระบวนการลอยตัวปริมาณของรีเอเจนต์วิธีการเพิ่มที่ตั้งของการใช้ยาลำดับของการใช้ยา ฯลฯ ระบบรีเอเจนต์ของโรงงานลอยอยู่ แร่, กระบวนการไหล, ผลิตภัณฑ์การประมวลผลแร่หลายอย่างที่จำเป็นต้องได้รับและปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง. มันมักจะถูกกำหนดผ่านการทดสอบทางเลือกของการทดสอบแร่หรือการทดสอบกึ่งอุตสาหกรรม ระบบยาเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อตัวชี้วัดทางเทคนิคและเศรษฐกิจของการแปรรูปแร่
1. ประเภทของสารเคมีชนิดของสารเคมีที่ใช้ในโรงงานลอยอยู่ในโรงงานเกี่ยวข้องกับปัจจัยต่าง ๆ เช่นธรรมชาติของแร่การไหลของกระบวนการและประเภทของผลิตภัณฑ์ประมวลผลแร่ที่ต้องได้รับ มันมักจะถูกกำหนดผ่านการทดสอบทางเลือกของการทดสอบแร่หรือการทดสอบกึ่งอุตสาหกรรม ประเภทของยาจะถูกแบ่งตามหน้าที่ของพวกเขาและสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภท ●ตัวแทนฟอง: สารที่ใช้งานพื้นผิวอินทรีย์กระจายอยู่บนส่วนต่อประสานอากาศอากาศ ใช้ในการผลิตชั้นโฟมที่สามารถลอยแร่ธาตุได้ สารที่มีฟองรวมถึงน้ำมันไพน์, น้ำมัน Cresol, แอลกอฮอล์, ฯลฯ ; ●การรวบรวมตัวแทน: ฟังก์ชั่นของมันคือการรวบรวมแร่เป้าหมาย ตัวแทนการรวบรวมสามารถเปลี่ยน hydrophobicity ของพื้นผิวแร่ ทำให้อนุภาคแร่ลอยอยู่ติดกับฟองสบู่ ตามคุณสมบัติการกระทำของตัวแทนมันถูกแบ่งออกเป็นนักสะสมที่ไม่ใช่ขั้วสะสมนักสะสมประจุลบและนักสะสมประจุบวก นักสะสมที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ ยาดำ, แซนท์, ยาขาว, กรดไขมัน, เอมีนไขมัน, น้ำมันแร่, ฯลฯ ; ●ตัวปรับ: ตัวปรับรวมถึงตัวกระตุ้นและสารยับยั้งซึ่งเปลี่ยนคุณสมบัติของพื้นผิวของอนุภาคแร่และส่งผลกระทบต่อแร่ธาตุและนักสะสม ตัวปรับยังใช้ในการเปลี่ยนคุณสมบัติทางเคมีหรือเคมีไฟฟ้าของสื่อน้ำเช่นการเปลี่ยนค่า pH และสถานะของตัวสะสมในนั้น ตัวปรับรวมถึง: ① ตัวปรับค่า pH: มะนาว, โซเดียมคาร์บอเนต, กรดซัลฟูริก, ซัลเฟอร์ไดออกไซด์; ②. Activator: Copper Sulfate, Sodium Sulfide; ③. ตัวยับยั้ง: มะนาว, เกลือเลือดเหลือง, โซเดียมซัลไฟด์,
ซัลเฟอร์ไดออกไซด์, โซเดียมไซยาไนด์, สังกะสีซัลเฟต, โพแทสเซียมไดโครเมต, แก้วน้ำ, แทนนิน, คอลลอยด์ที่ละลายน้ำได้, แป้ง, พอลิเมอร์สังเคราะห์ ฯลฯ ; ④. อื่น ๆ : ตัวแทนเปียก, ตัวแทนลอย, solubilizers ฯลฯ

2. ปริมาณของรีเอเจนต์: ปริมาณของรีเอเจนต์ควรจะถูกต้องในระหว่างการลอยตัว ปริมาณที่ไม่เพียงพอหรือมากเกินไปจะส่งผลกระทบต่อดัชนีการประมวลผลแร่และปริมาณที่มากเกินไปจะเพิ่มค่าใช้จ่ายในการประมวลผลแร่ ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณของสารเคมีต่าง ๆ และตัวบ่งชี้การลอยอยู่ใน: ① ปริมาณที่ไม่เพียงพอของนักสะสมและความไม่เพียงพอของการไฮโดรโฟบิตี้ของแร่ธาตุจะลดอัตราการกู้คืน ปริมาณที่มากเกินไปจะลดคุณภาพของสมาธิและนำความยากลำบากในการแยกและการลอยตัว ②. ปริมาณที่ไม่เพียงพอของเอเจนต์ฟองจะนำไปสู่ความเสถียรของโฟมที่ไม่ดี หากปริมาณมีขนาดใหญ่เกินไป“ ร่องวิ่ง” จะเกิดขึ้น ③. หากปริมาณของ activator มีขนาดเล็กเกินไปการเปิดใช้งานจะไม่ดี หากปริมาณมีขนาดใหญ่เกินไปการเลือกกระบวนการลอยตัวจะถูกทำลาย ④. ปริมาณที่ไม่เพียงพอของสารยับยั้งจะส่งผลให้เกรดเข้มข้นต่ำ ปริมาณที่มากเกินไปจะยับยั้งแร่ธาตุที่ควรเกิดขึ้นและลดอัตราการกู้คืน

3. การกำหนดค่าร้านขายยาเจือจางยาที่เป็นของแข็งเป็นของเหลวเพื่อให้ง่าย ตัวแทนที่มีความสามารถในการละลายน้ำไม่ดีเช่นแซนเทต, อะไมลานี, โซเดียมซิลิเกต, โซเดียมคาร์บอเนต, คอปเปอร์ซัลเฟต, โซเดียมซัลไฟด์ ฯลฯ ล้วนเตรียมไว้ในสารละลายน้ำและเพิ่มความเข้มข้นตั้งแต่ 2% ถึง 10% ตัวแทนที่ไม่ละลายน้ำในน้ำควรละลายในตัวทำละลายก่อนแล้วจึงเติมลงในสารละลายน้ำเช่นนักสะสมเอมีน บางอย่างสามารถเพิ่มได้โดยตรงเช่นน้ำมัน #2, ผงสีดำ #31, กรดโอเลอิก ฯลฯ สำหรับยาที่ละลายได้ง่ายในน้ำและมีปริมาณมากความเข้มข้นการเตรียมโดยทั่วไป 10 ถึง 20% ตัวอย่างเช่นโซเดียมซัลไฟด์เตรียมที่ 15% เมื่อใช้ สำหรับเภสัชกรรมที่ละลายได้ไม่ดีในน้ำตัวทำละลายอินทรีย์สามารถใช้ในการละลายพวกมันแล้วเตรียมไว้ในสารละลายที่มีความเข้มข้นต่ำ ทางเลือกของวิธีการเตรียมยาส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติวิธีการเพิ่มเติมและฟังก์ชั่นของเภสัชกรรม ยาเดียวกันมีความแตกต่างอย่างมากในปริมาณและผลกระทบเนื่องจากวิธีการเตรียมที่แตกต่างกัน โดยทั่วไปวิธีการเตรียมคือ: 1. เตรียมเป็นสารละลายน้ำ 2% ถึง 10% ยาที่ละลายน้ำได้ส่วนใหญ่เตรียมด้วยวิธีนี้ (เช่นยาเหลือง, คอปเปอร์ซัลเฟต, โซเดียมซิลิเกต ฯลฯ ); ②. เตรียมพร้อมกับตัวทำละลาย ยาที่ไม่ละลายน้ำบางชนิดสามารถละลายในตัวทำละลายพิเศษ ตัวอย่างเช่น Baiyao ไม่ละลายน้ำในน้ำ แต่สามารถละลายได้ในสารละลายอะนิลีน 10% ถึง 20% สามารถใช้งานได้หลังจากที่เตรียมไว้ในสารละลายผสมของอะนิลีน อีกตัวอย่างหนึ่งคือยาดำอะนิลีนไม่ละลายในน้ำ แต่สามารถละลายได้ในสารละลายอัลคาไลน์ของโซเดียมไฮดรอกไซด์ดังนั้นเมื่อใช้ยาดำอะนิลีนคุณต้องเตรียมโซเดียมไฮดรอกไซด์ก่อน สารละลายอัลคาไลน์จากนั้นเพิ่มเอเจนต์เพื่อเตรียมสารละลายสีดำอะนิลีนและเพิ่มลงในตัวแทนการลอยตัว ③. เตรียมมันให้เป็นระบบกันสะเทือนหรืออิมัลชัน สำหรับตัวแทนที่เป็นของแข็งบางตัวที่ไม่สามารถละลายได้ง่ายมันสามารถเตรียมไว้ในอิมัลชัน หากความสามารถในการละลายของมะนาวในน้ำมีขนาดเล็กมากมะนาวสามารถบดเป็นผงและผสมกับน้ำเพื่อสร้างระบบกันสะเทือนทางช้างเผือก (เช่นนมมะนาว) หรือสามารถเพิ่มลงในโรงสีลูกและแรงกวนในรูปแบบได้โดยตรง ของผงแห้ง; ④. Saponification สำหรับการจับกรดไขมันเป็นตัวสะสม saponification เป็นวิธีที่พบมากที่สุด ตัวอย่างเช่นเมื่อเลือก hematite สบู่พาราฟินออกซิไดซ์และน้ำมัน Tarr จะถูกใช้ร่วมกันเป็นตัวสะสม เพื่อให้น้ำมันน้ำมันทาวางเมื่อเตรียมยาให้เพิ่มโซเดียมคาร์บอเนตประมาณ 10% และให้ความร้อนเพื่อทำสารละลายสบู่ร้อน ⑤. อิมัลชัน วิธีการอิมัลซิไฟเออร์คือการใช้อิมัลซิไฟเออร์อัลตราโซนิกหรือใช้แรงกวนที่แข็งแกร่งเชิงกลเพื่ออิมัลซิไฟเออร์ ตัวอย่างเช่นหลังจากอิมัลซิไฟเออร์ของกรดไขมันและน้ำมันดีเซลการกระจายตัวของพวกเขาในสารละลายสามารถเพิ่มขึ้นได้และผลกระทบของสารสามารถปรับปรุงได้ การเพิ่มอิมัลซิไฟเออร์บางตัวจะมีผลดีกว่า สารที่เปิดใช้งานพื้นผิวจำนวนมากสามารถใช้เป็นอิมัลซิไฟเออร์ ⑥. การเป็นกรด เมื่อใช้ตัวสะสมไอออนบวกเนื่องจากความสามารถในการละลายที่ไม่ดีจะต้องได้รับการรักษาล่วงหน้าด้วยกรดไฮโดรคลอริกหรือกรดอะซิติกก่อนที่จะสามารถละลายในน้ำและใช้สำหรับการลอยตัว - ⑦. วิธีการละอองลอยเป็นวิธีการเตรียมใหม่ที่ช่วยเพิ่มผลกระทบของยา สาระสำคัญของมันคือการใช้อุปกรณ์สเปรย์พิเศษเพื่อทำให้เป็นอะตอมยาในสื่ออากาศและเพิ่มโดยตรงไปยังถังลอยน้ำ ภายในดังนั้นจึงเรียกว่า "วิธีการลอยน้ำแข็ง" การใช้วิธีนี้ไม่เพียง แต่ช่วยเพิ่มความสามารถในการลอยของแร่ธาตุที่มีประโยชน์เท่านั้น แต่ยังช่วยลดปริมาณสารเคมีได้อย่างมีนัยสำคัญ ตัวอย่างเช่นนักสะสมเพียง 1/3 ถึง 1/4 ของปริมาณปกติและปริมาณ frother เพียง 1/5; ⑧. การรักษาด้วยเคมีไฟฟ้าของรีเอเจนต์ ในการแก้ปัญหากระแสตรงจะถูกนำไปใช้กับการรักษาสารเคมีที่เป็นน้ำ มันสามารถเปลี่ยนสถานะของตัวแทนเองค่า pH ของการแก้ปัญหาและค่าที่มีศักยภาพรีดอกซ์ซึ่งจะบรรลุวัตถุประสงค์ในการเพิ่มความเข้มข้นขององค์ประกอบตัวแทนที่เปิดใช้งานมากที่สุดเพิ่มความเข้มข้นที่สำคัญสำหรับการสร้างอนุภาคคอลลอยด์และปรับปรุงการกระจายตัว ของตัวแทนที่ละลายน้ำได้ไม่ดีในน้ำ - โดยปกติแล้วนักสะสมและตัวแทนฟองสามารถกวนเป็นเวลา 1-2 นาที แต่ตัวแทนบางตัวต้องการการกวนในระยะยาวเช่นโพแทสเซียมไดโครเมตสำหรับการแยกทองแดงเพื่อยับยั้งตะกั่ว

4. สถานที่ให้ยาเพื่อให้การเล่นเต็มรูปแบบกับผลกระทบของน้ำยาตกค้างวิธีการทั่วไปในการใช้ยาคือ: หน่วยงานกำกับดูแลสารยับยั้งและนักสะสมบางคน (เช่นน้ำมันก๊าด) จะถูกเพิ่มเข้าไปในโรงสีลูกเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมการลอยตัวที่เหมาะสม ที่สุด - มีการเพิ่มนักสะสมและ Frother ในถังแรกของการลอยตัว หากการทำงานของการลอยตัวมีถังผสมสองถังควรเพิ่ม activator ลงในถังผสมครั้งแรกและควรเพิ่มตัวสะสมและ frother ลงในถังผสมที่สอง ขึ้นอยู่กับบทบาทของเอเจนต์ในเครื่องลอยน้ำสถานที่เพิ่มก็แตกต่างกันเช่นกัน ตัวอย่างเช่นมีสารเคมีสามชนิด ได้แก่ ทองแดงซัลเฟตแซนเทตและน้ำมันแอลกอฮอล์สน ลำดับการใช้ยาทั่วไปคือการเพิ่มคอปเปอร์ซัลเฟตไปยังศูนย์กลางของถังกวนแรกแซนท์ไปที่ศูนย์กลางของถังกวนที่สองและน้ำมันแอลกอฮอล์สนถึงกึ่งกลางของถังกวนที่สอง ออก ภายใต้สถานการณ์ปกติพืชลอยน้ำก่อนเพิ่มตัวปรับค่า pH เพื่อปรับสารละลายให้เป็นค่า pH ที่เหมาะสมเพื่อให้ได้ผลกระทบของนักสะสมและตัวยับยั้งได้ดีขึ้น เมื่อเพิ่มสารเคมีโปรดทราบว่าไอออนที่เป็นอันตรายบางอย่างอาจทำให้ยาล้มเหลว ตัวอย่างเช่นปฏิกิริยาระหว่างไอออนทองแดงและไอออนไฮไดรด์จะทำให้ไฮไดรด์ล้มเหลว ในระหว่างการแยกทองแดง-ซัลเฟอร์หากไอออนทองแดงเพิ่มขึ้นในถังกวนอย่าเพิ่มไซยาไนด์ลงในถังกวน แต่เพิ่มลงในการแยกออกโดยตรง การเลือกงาน

5. ลำดับการใช้ยาลำดับการใช้ยาทั่วไปของโรงงานลอยน้ำคือ: สำหรับการลอยของแร่ดิบควรเป็น: pH adjuster, ตัวยับยั้งหรือ activator, frother, collector; การลอยของแร่ธาตุที่ถูกยับยั้งสำหรับ: activator, นักสะสม, ตัวแทนฟอง

6. มักจะมีสองวิธีในการใช้ยา: การเพิ่มส่วนกลางและการเพิ่มการเพิ่ม หลักการทั่วไปคือ: สำหรับตัวแทนที่ละลายได้ง่ายในน้ำยากที่จะถูกนำออกไปโดยโฟมและยากที่จะหมดอายุพวกเขาสามารถเพิ่มเข้าด้วยกันนั่นคือตัวแทนทั้งหมดสามารถเพิ่มได้ในครั้งเดียวก่อนที่จะเลือกคร่าวๆ ในทางตรงกันข้ามตัวแทนเหล่านั้นที่สามารถนำไปใช้กับโฟมได้อย่างง่ายดายและทำให้ไม่ได้ผลอย่างง่ายดายโดยการโต้ตอบกับโคลนละเอียดและเกลือที่ละลายน้ำได้ควรเพิ่มในขั้นตอน ตัวปรับสารยับยั้งและนักสะสมบางคน (เช่นน้ำมันก๊าด) จะถูกเพิ่มเข้าไปในโรงสีบอลและผู้สะสมและตัวแทนโฟมส่วนใหญ่จะถูกเพิ่มเข้าไปในถังผสมครั้งแรกของการลอยตัว หากมีถังผสมสองถังในการทำงานของการลอยตัวควรเพิ่มในถังผสมที่สาม เพิ่ม activator ลงในถังผสมหนึ่งตัวและเพิ่มตัวสะสมและตัวแทนฟองลงในถังผสมที่สอง (เช่นการทำงานของสังกะสีลอย)