หลังจากใช้ตัวกระตุ้นการประมวลผลแร่

หลังจากการใช้ตัวกระตุ้นการประมวลผลแร่: ในกระบวนการลอยตัวผลของการเพิ่มความสามารถในการลอยของแร่ธาตุเรียกว่าการเปิดใช้งาน ตัวแทนที่ใช้ในการเปลี่ยนองค์ประกอบของพื้นผิวแร่และส่งเสริมการทำงานร่วมกันระหว่างตัวสะสมและพื้นผิวแร่เรียกว่า activator
การเปิดใช้งานสามารถแบ่งออกเป็น: 1. การเปิดใช้งานที่เกิดขึ้นเอง; 2. preactivation; 3. การฟื้นคืนชีพ; 4. วัลคาไนเซชั่น
1. การเปิดใช้งานที่เกิดขึ้นเอง
เมื่อประมวลผลแร่ polymetallic ที่ไม่เป็นเหล็กพื้นผิวแร่จะทำปฏิกิริยากับไอออนเกลือที่ละลายน้ำได้ตามธรรมชาติในระหว่างกระบวนการบด ตัวอย่างเช่นเมื่อมีแร่ธาตุ sphalerite และ copper sulfide อยู่ร่วมกันแร่ธาตุทองแดงซัลไฟด์จำนวนเล็กน้อยจะถูกออกซิไดซ์เป็นคอปเปอร์ซัลเฟตหลังจากขุดแร่ Cu2+ ไอออนในสารละลายทำปฏิกิริยากับพื้นผิว sphalerite เพื่อเปิดใช้งานทำให้ยากที่จะแยกทองแดงและสังกะสี มีความจำเป็นที่จะต้องเพิ่มสารปรับบางอย่างเช่นมะนาวหรือโซเดียมคาร์บอเนตเพื่อตกตะกอนเช่นเดียวกับ "ไอออนที่หลีกเลี่ยงไม่ได้" ที่อาจทำให้เกิดการเปิดใช้งาน
ประการที่สอง preactivation
ในการเลือกแร่ให้เพิ่ม activator เพื่อเปิดใช้งาน เมื่อ pyrite ถูกออกซิไดซ์อย่างรุนแรงกรดซัลฟูริกจะถูกเพิ่มเพื่อละลายฟิล์มออกไซด์บนพื้นผิวของไพไรต์ก่อนที่จะลอยตัวเผยให้เห็นพื้นผิวสดซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการลอยตัว
สาม
มันหมายถึงแร่ธาตุที่ถูกยับยั้งมาก่อนเช่น sphalerite ที่ถูกยับยั้งโดยไซยาไนด์และสามารถฟื้นคืนชีพได้โดยการเพิ่มคอปเปอร์ซัลเฟต
สี่.Vulcanization
มันหมายถึงการรักษาแร่ออกไซด์ของโลหะด้วยโซเดียมซัลไฟด์เป็นครั้งแรกเพื่อสร้างชั้นของฟิล์มแร่กำมะถันโลหะบนพื้นผิวของแร่ออกไซด์แล้วลอยด้วยแซนเทต
รีเอเจนต์การประมวลผลแร่ที่ใช้เป็นตัวกระตุ้นคือ:
กรดซัลฟิวริก, กรดซัลฟูรัส, โซเดียมซัลไฟด์, คอปเปอร์ซัลเฟต, กรดออกซาลิก, มะนาว, ซัลเฟอร์ไดออกไซด์, ตะกั่วไนเตรต, โซเดียมคาร์บอเนต, โซเดียมไฮดรอกไซด์, เกลือตะกั่ว, เกลือแบเรียม, ฯลฯ